GVV’63 JO19-1 – OJC JO19-4 (4-0)

1024 776 GVV'63

Eindelijk was het toch nog zo ver gekomen. Vlak voor het einde van de eerste competitiehelft mochten we nog een wedstrijd spelen om echt boven aan te komen staan en het kampioenschap te vieren.

Aangezien we dit seizoen twee halve competities spelen was zaterdag onze laatste kans om nog 3 punten binnen te halen. We hadden de minste verliespunten maar doordat we erg weinig wedstrijden hadden gespeeld stonden we niet echt bovenaan.

Om kampioen te worden moesten we zaterdag 27 januari thuis tegen OJC spelen.
Het werd een bijzondere zaterdag. Sowieso thuis op het eerste veld spelen maakte het al speciaal.
Maar doordat het volledige team er was (eerste keer dit Seizoen) en heel veel belangstelling vanuit de club en heel erg veel ouders gaf dit kampioenschap extra glans.

   

 

We begonnen zenuwachtig aan de wedstrijd. Het vertoonde spel was vooral gehaast en onzorgvuldig. Er werd veel strijd geleverd en we creëerden wel enkele kansen maar het eerste doelpunt wilde niet direct vallen.

Laurens Schouten raakte de lat , Yentl schoot op de paal na goed doorzetten van Yaassir .We kwamen tot driemaal toe een op een met de keeper maar de bal wilde er niet in. OJC was niet echt gevaarlijk, en als ze toch gevaarlijk dreigden te worden deed Rowanzijn keeperswerk uitstekend.

In de 33 ste minuut waren we door onze topscorer Sjoerd succesvol . Uit een pass van Collin scoorde hij de eerste van de middag en daarmee werd de ban gebroken. Tico scoorde ook en daardoor gingen we met 2- 0 rusten.

  

Na rust leek de spanning eraf en speelden we aanzienlijk beter. Met goed combinatievoetbal kregen we kans op kans. Regelmatig kwam Patrick gevaarlijk op langs de zijkant op en hield de keeper van OJC Rosmalen Stijn en Vincent van scoren af.We bleven geconcentreerd en bleven gaan voor een grotere uitslag Dit resulteerde in de 3-0 door William en de 4- 0 van Wesley uit een goede voorzet van Max. De nul bleef gehandhaafd doordat we onder leiding van Hidde en Nick we goed bleven verdedigen.

  

De laatste minuten waren heel bijzonder. Doriano ging in de spits spelen en nam op deze unieke manier afscheid. We gunden hem allemaal een doelpunt in zijn laatste wedstrijd.

Ook heel speciaal was dat Dany weer 20 minuten speelde na een zware periode van revalidatie om weer terug te komen van een kruisbandblessure. De laatste 3 minuten nam Laurens van Brakel weer plaats in het doel om hier mee weer een nieuwe start te maken na een ernstig scooterongeluk waarbij hij onder andere zijn hielbeen brak.

Nadat de scheidsrechter voor de wedstrijd affloot was het feest. De voorzitter reikte op het veld bloemen uit en werd er uitgebreid feest gevierd met Ton, Rik, Gert en John samen met de in ruime getale opgekomen supporters.