FC Engelen JO12-1 – GVV’63 JO12-1

1000 668 GVV'63

Met het mooie spel van vorig weekend nog in het achterhoofd, trapten we af in en tegen Engelen.
En eigenlijk is daar het meeste wel mee gezegd. Want het wilde vandaag wederom niet lukken.
En dat vermoeden hadden we reeds vooraf. Ondanks pogingen om een ieder op scherp te krijgen, was het op het veld te gelaten.Geen echte drang om aan te sluiten, onvoldoende inzet en te weinig vertrouwen in een goede afloop. En dat tegen een ploeg waar we toch niet van zouden hoeven verliezen.

Het is typisch dit seizoen; we spelen tegen de hoog genoteerde teams de pannen van het dak. En tegen de minder voetballende ploegen verliezen we ons niveau en spelen we moeizaam.
Het is niet uit frustratie gezegd, maar we hadden kampioen kunnen worden. En nu bungelen we in de kelder van de ranglijst. De bal is rond…dat blijkt maar weer. Het kan alle kanten op.

En nog voornamer – de grootste les is dat je wedstrijden vooral wint door de juiste energie en instelling. Het is dan wel weer mooi dat je in de eerste klasse wordt afgestraft, als je niet het maximale uit jezelf haalt.

Bovendien valt het ons op dat wij op ‘smalle velden’ moeilijk uit de voeten kunnen. De meeste uit-wedstrijden zijn dit seizoen lastig voor ons, terwijl we thuis vaak heel behendig spelen.
Toen de pionnen voorafgaand aan de wedstrijd werden opgesteld om het veld smal te maken, zagen we dat dit wel weer eens lastig zou kunnen worden.

De KNVB promoot pijpelaar-voetbal (betekenis ‘pijpelaar’; lang en zeer smal vertrek). Je weet wel, zo’n winkel waar je je adem in moet houden en een kwartslag gedraaid in moet schuiven, om vervolgens een ruimte in te gaan waar het lijkt alsof je de polonaise moet lopen.

Het komt ons spel niet ten goede. We kunnen het niet erg breed houden, we lopen in ‘de trechter’ en zeker als onze spitsen het dan lastig hebben tegen grote tegenstanders, is het voetbal uit ons spel.
Lange ballen, niet aansluiten, geen druk op de bal. Op een enkeling na, die de mouwen in ieder geval nog opstroopten, was het onder de maat en onvoldoende.

Met rust was het nog 0 tegen 0. De echte pijn ontstond in het derde kwart, omdat we er toen 4 om de oren kregen. En niet de minste goals, want een aantal ballen draaiden keurig tegen het net.
Wij wisten via Thymen nog wel twee keer te scoren, maar uiteindelijk werden we geheel terecht met 6 tegen 2 naar huis gestuurd.

Geen nood, vanavond weer lekker trainen en op naar de volgende wedstrijd!