Het beloofde vandaag een pittig potje te worden tegen onze opponent uit Beusichem.
Al snel bleek dat we hadden geleerd van onze matige start vorige week, waardoor we scherper aan de wedstrijd begonnen. Vooral achterin stond het stevig, waardoor we de boel goed dicht konden houden. Ondanks dat BZS in eerste instantie nog wat meer kon voetballen, was het GVV dat door een wereldgoal op voorsprong kwam. Thijmen won met het hoofd overtuigend een duel op het midden en dreef over de midden-as naar voren, waarna hij de bal naar links legde. Sam wist op te schuiven en zette op het goede moment voor op de doorgelopen Thijmen, die de bal zonder twijfel binnenliep. Een schit-te-ren-de goal, temeer omdat we vooraf hadden besproken dat Thijmen bij balbezit kon doorschuiven naar het middenveld.
Het eerste tikje aan BZS was uitgedeeld en niet zonder resultaat, want ze toonden hun eerste frustraties. Fysiek en ruw spel met handen en voeten was hun inzet. Jammer, want wij hadden de intentie om een leuk potje voetbal te komen spelen. Door druk van BZS en wat rommelig (voorlangs) wegwerken van GVV, want Yari kansloos op een bal van de tegenstander, ondanks dat Yari dit seizoen zeer verdienstelijk staat te keepen.
Nog voor rust wisten wij weer de voorsprong te pakken, door een ingedraaide corner van Sam, die in het net zijn eindstation vond. Yessss, 2-1. Een leuke, tweede tik richting onze tegenstander: op een goed moment.
In de rust was de boodschap duidelijk ‘Jongens en meiden, niet bezig zijn met je tegenstander…wij blijven voetballen! Zij zijn drukker met ons…laat dat maar zo blijven!’. Toch waren enkele van onze jongens onder de indruk van het schelden en wilde spel.
De wedstrijd vorderde met wat kansen over en weer. Maar het was vooral een slagveld, door de ruwe inzet van BZS.
De scheidsrechter had zijn handen vol om de na-trappende bewegingen en elleboog-stoten van onze opponenten te bestraffen. Een compliment aan onze ploeg, want wij lieten ons niet van de wijs brengen. Een enorme sandwich-aanslag op onze tengere en dappere Jochem leidde versneld de time-out in: een prima besluit van de scheidsrechter.
In het laatste kwart stuurt Yannick na prima doorzetten een bal over de linker kant met zijn linker been richting Sam, die vervolgens zijn tegenstander dol speelt en buitenom gaat: een schot op goal, waarvan het in die hoek nauwelijks mogelijk leek, zette de geel-zwarten op 3-1. Een triomfantelijke sfeer en gezamenlijk gejuich was het gevolg. Prachtig! En dik verdiend.
Dit zou weleens de genadeklap kunnen zijn. En de mannen van BZS werden gefrustreerder en gefrustreerder!
Eén devies vanaf de zijlijn, waar de hartslag per minuut omhoog ging: blijven voetballen.
Het werd nog spannend na een goal Beusichem. Maar, naar mijn idee zeer terecht, was deze tegen-actie niet genoeg om ons over de knie te krijgen.
GVV’63 wint van BZS! Het bewijs dat voetbal het wint van schoppen en trekken en duwen.
Een groot compliment aan iedereen uit onze ploeg; deze winst smaakt zeer zoet! En zal nog even blijven smaken…